નજર ઉતારવા ના ઉપાયો નજર ઉતારને કે ઉપાય

૧॰ બચ્ચે ને દૂધ પીના યા ખાના છોડ઼ દિયા હો, તો રોટી યા દૂધ કો બચ્ચે પર સે ‘આઠ’ બાર ઉતાર કે કુત્તે યા ગાય કો ખિલા દેં।

૨॰ નમક, રાઈ કે દાને, પીલી સરસોં, મિર્ચ, પુરાની ઝાડૂ કા એક ટુકડ઼ા લેકર ‘નજર’ લગે વ્યક્તિ પર સે ‘આઠ’ બાર ઉતાર કર અગ્નિ મેં જલા દેં। ‘નજર’ લગી હોગી, તો મિર્ચોં કી ધાંસ નહીઁ આયેગી।

૩॰ જિસ વ્યક્તિ પર શંકા હો, ઉસે બુલાકર ‘નજર’ લગે વ્યક્તિ પર ઉસસે હાથ ફિરવાને સે લાભ હોતા હૈ।

૪॰ પશ્ચિમી દેશોં મેં નજર લગને કી આશંકા કે ચલતે ‘ટચ વુડ’ કહકર લકડ઼ી કે ફર્નીચર કો છૂ લેતા હૈ। ઐસી માન્યતા હૈ કિ ઉસે નજર નહીં લગેગી।

૫॰ ગિરજાઘર સે પવિત્ર-જલ લાકર પિલાને કા ભી ચલન હૈ।

૬॰ ઇસ્લામ ધર્મ કે અનુસાર ‘નજર’ વાલે પર સે ‘અણ્ડા’ યા ‘જાનવર કી કલેજી’ ઉતાર કે ‘બીચ ચૌરાહે’ પર રખ દેં। દરગાહ યા કબ્ર સે ફૂલ ઔર અગર-બત્તી કી રાખ લાકર ‘નજર’ વાલે કે સિરહાને રખ દેં યા ખિલા દેં।

૭॰ એક લોટે મેં પાની લેકર ઉસમેં નમક, ખડ઼ી લાલ મિર્ચ ડાલકર આઠ બાર ઉતારે। ફિર થાલી મેં દો આકૃતિયાઁ- એક કાજલ સે, દૂસરી કુમકુમ સે બનાએ। લોટે કા પાની થાલી મેં ડાલ દેં। એક લમ્બી કાલી યા લાલ રઙ્ગ કી બિન્દી લેકર ઉસે તેલ મેં ભિગોકર ‘નજર’ વાલે પર ઉતાર કર ઉસકા એક કોના ચિમટે યા સઁડસી સે પકડ઼ કર નીચે સે જલા દેં। ઉસે થાલી કે બીચો-બીચ ઊપર રખેં। ગરમ-ગરમ કાલા તેલ પાની વાલી થાલી મેં ગિરેગા। યદિ નજર લગી હોગી તો, છન-છન આવાજ આએગી, અન્યથા નહીં।

૮॰ એક નીંબૂ લેકર આઠ બાર ઉતાર કર કાટ કર ફેંક દેં।

૯॰ ચાકૂ સે જમીન પે એક આકૃતિ બનાએ। ફિર ચાકૂ સે ‘નજર’ વાલે વ્યક્તિ પર સે એક-એક કર આઠ બાર ઉતારતા જાએ ઔર આઠોં બાર જમીન પર બની આકૃતિ કો કાટતા જાએ।

૧૦॰ ગો-મૂત્ર પાની મેં મિલાકર થોડ઼ા-થોડ઼ા પિલાએ ઔર ઉસકે આસ-પાસ પાની મેં મિલાકર છિડ઼ક દેં। યદિ સ્નાન કરના હો તો થોડ઼ા સ્નાન કે પાની મેં ભી ડાલ દેં।

૧૧॰ થોડ઼ી સી રાઈ, નમક, આટા યા ચોકર ઔર ૩, ૫ યા ૭ લાલ સૂખી મિર્ચ લેકર, જિસે ‘નજર’ લગી હો, ઉસકે સિર પર સાત બાર ઘુમાકર આગ મેં ડાલ દેં। ‘નજર’-દોષ હોને પર મિર્ચ જલને કી ગન્ધ નહીં આતી।

૧૨॰ પુરાને કપડ઼ે કી સાત ચિન્દિયાઁ લેકર, સિર પર સાત બાર ઘુમાકર આગ મેં જલાને સે ‘નજર’ ઉતર જાતી હૈ।

૧૩॰ ઝાડૂ કો ચૂલ્હે / ગૈસ કી આગ મેં જલા કર, ચૂલ્હે / ગૈસ કી તરફ પીઠ કર કે, બચ્ચે કી માતા ઇસ જલતી ઝાડૂ કો 7 બાર ઇસ તરહ સ્પર્શ કરાએ કિ આગ કી તપન બચ્ચે કો ન લગે। તત્પશ્ચાત્ ઝાડૂ કો અપની ટાગોં કે બીચ સે નિકાલ કર બગૈર દેખે હી, ચૂલ્હે કી તરફ ફેંક દેં। કુછ સમય તક ઝાડૂ કો વહીં પડી રહને દેં। બચ્ચે કો લગી નજર દૂર હો જાયેગી।

૧૪॰ નમક કી ડલી, કાલા કોયલા, ડંડી વાલી 7 લાલ મિર્ચ, રાઈ કે દાને તથા ફિટકરી કી ડલી કો બચ્ચે યા બડે પર સે 7 બાર ઉબાર કર, આગ મેં ડાલને સે સબકી નજર દૂર હો જાતી હૈ।

૧૫॰ ફિટકરી કી ડલી કો, 7 બાર બચ્ચે/બડે/પશુ પર સે 7 બાર ઉબાર કર આગ મેં ડાલને સે નજર તો દૂર હોતી હી હૈ, નજર લગાને વાલે કી ધુંધલી-સી શક્લ ભી ફિટકરી કી ડલી પર આ જાતી હૈ।

૧૬॰ તેલ કી બત્તી જલા કર, બચ્ચે/બડે/પશુ પર સે 7 બાર ઉબાર કર દોહાઈ બોલતે હુએ દીવાર પર ચિપકા દેં। યદિ નજર લગી હોગી તો તેલ કી બત્તી ભભક-ભભક કર જલેગી। નજર ન લગી હોને પર શાંત હો કર જલેગી।

૧૭॰ “નમો સત્ય આદેશ। ગુરુ કા ઓમ નમો નજર, જહાઁ પર-પીર ન જાની। બોલે છલ સો અમૃત-બાની। કહે નજર કહાઁ સે આઈ ? યહાઁ કી ઠોર તાહિ કૌન બતાઈ ? કૌન જાતિ તેરી ? કહાઁ ઠામ ? કિસકી બેટી ? કહા તેરા નામ ? કહાં સે ઉડ઼ી, કહાં કો જાઈ ? અબ હી બસ કર લે, તેરી માયા તેરી જાએ। સુના ચિત લાએ, જૈસી હોય સુનાઊઁ આય। તેલિન-તમોલિન, ચૂડ઼ી-ચમારી, કાયસ્થની, ખત-રાની, કુમ્હારી, મહતરાની, રાજા કી રાની। જાકો દોષ, તાહી કે સિર પડ઼ે। જાહર પીર નજર કી રક્ષા કરે। મેરી ભક્તિ, ગુરુ કી શક્તિ। ફુરો મન્ત્ર, ઈશ્વરી વાચા।”
વિધિ- મન્ત્ર પઢ઼તે હુએ મોર-પંખ સે વ્યક્તિ કો સિર સે પૈર તક ઝાડ઼ દેં।

૧૮॰ “વન ગુરુ ઇદ્યાસ કરુ। સાત સમુદ્ર સુખે જાતી। ચાક બાઁધૂઁ, ચાકોલી બાઁધૂઁ, દૃષ્ટ બાઁધૂઁ। નામ બાઁધૂઁ તર બાલ બિરામનાચી આનિઙ્ગા।”



વિધિ- પહલે મન્ત્ર કો સૂર્ય-ગ્રહણ યા ચન્દ્ર-ગ્રહણ મેં સિદ્ધ કરેં। ફિર પ્રયોગ હેતુ ઉક્ત મન્ત્ર કે યન્ત્ર કો પીપલ કે પત્તે પર કિસી કલમ સે લિખેં। “દેવદત્ત” કે સ્થાન પર નજર લગે હુએ વ્યક્તિ કા નામ લિખેં। યન્ત્ર કો હાથ મેં લેકર ઉક્ત મન્ત્ર ૧૧ બાર જપે। અગર-બત્તી કા ધુવાઁ કરે। યન્ત્ર કો કાલે ડોરે સે બાઁધકર રોગી કો દે। રોગી મંગલવાર યા શુક્રવાર કો પૂર્વાભિમુખ હોકર તાબીજ કો ગલે મેં ધારણ કરેં।

૧૯॰ “ૐ નમો આદેશ। તૂ જ્યા નાવે, ભૂત પલે, પ્રેત પલે, ખબીસ પલે, અરિષ્ટ પલે- સબ પલે। ન પલે, તર ગુરુ કી, ગોરખનાથ કી, બીદ યાહીં ચલે। ગુરુ સંગત, મેરી ભગત, ચલે મન્ત્ર, ઈશ્વરી વાચા।”
વિધિ- ઉક્ત મન્ત્ર સે સાત બાર ‘રાખ’ કો અભિમન્ત્રિત કર ઉસસે રોગી કે કપાલ પર ટિકા લગા દેં। નજર ઉતર જાયેગી।

૨૦॰ “ૐ નમો ભગવતે શ્રી પાર્શ્વનાથાય, હ્રીં ધરણેન્દ્ર-પદ્માવતી સહિતાય। આત્મ-ચક્ષુ, પ્રેત-ચક્ષુ, પિશાચ-ચક્ષુ-સર્વ નાશાય, સર્વ-જ્વર-નાશાય, ત્રાયસ ત્રાયસ, હ્રીં નાથાય સ્વાહા।”
વિધિ- ઉક્ત જૈન મન્ત્ર કો સાત બાર પઢ઼કર વ્યક્તિ કો જલ પિલા દેં।

૨૧॰ “ટોના-ટોના કહાઁ ચલે? ચલે બડ઼ જંગલ। બડ઼ે જંગલ કા કરને ? બડ઼ે રુખ કા પેડ઼ કાટે। બડ઼ે રુખ કા પેડ઼ કાટ કે કા કરબો ? છપ્પન છુરી બનાઇબ। છપ્પન છુરી બના કે કા કરબો ? અગવાર કાટબ, પિછવાર કાટબ, નૌહર કાટબ, સાસૂર કાટબ, કાટ-કૂટ કે પંગ બહાઇબૈ, તબ રાજા બલી કહાઈબ।”
વિધિ- ‘દીપાવલી’ યા ‘ગ્રહણ’-કાલ મેં એક દીપક કે સમ્મુખ ઉક્ત મન્ત્ર કા ૨૧ બાર જપ કરે। ફિર આવશ્યકતા પડ઼ને પર ભભૂત સે ઝાડ઼ે, તો નજર-ટોના દૂર હોતા હૈ।

૨૨॰ ડાઇન યા નજર ઝાડ઼ને કા મન્ત્ર
“ઉદના દેવી, સુદના ગેલ। સુદના દેવી કહાઁ ગેલ ? કેકરે ગેલ ? સવા સૌ લાખ વિધિયા ગુન, સિખે ગેલ। સે ગુન સિખ કે કા કૈલે ? ભૂત કે પેટ પાન કતલ કર દૈલે। મારુ લાતી, ફાટે છાતી ઔર ફાટે ડાઇન કે છાતી। ડાઇન કે ગુન હમસે ખુલે। હમસે ન ખુલે, તો હમરે ગુરુ સે ખુલે। દુહાઈ ઈશ્વર-મહાદેવ, ગૌરા-પાર્વતી, નૈના-જોગિની, કામરુ-કામાખ્યા કી।”
વિધિ- કિસી કો નજર લગ ગઈ હો યા કિસી ડાઇન ને કુછ કર દિયા હો, ઉસ સમય વહ કિસી કો પહચાનતા નહીં હૈ। ઉસ સમય ઉસકી હાલત પાગલ-જૈસી હો જાતી હૈ। ઐસે સમય ઉક્ત મન્ત્ર કો નૌ બાર હાથ મેં ‘જલ’ લેકર પઢ઼ે। ફિર ઉસ જલ સે છિંટા મારે તથા રોગી કો પિલાએ। રોગી ઠીક હો જાએગા। યહ સ્વયં-સિદ્ધ મન્ત્ર હૈ, કેવલ માઁ પર વિશ્વાસ કી આવશ્યકતા હૈ।


૨૩॰ નજર ઝારને કે મન્ત્ર
૧॰ “હનુમાન ચલૈ, અવધેસરિકા વૃજ-વણ્ડલ ધૂમ મચાઈ। ટોના-ટમર, ડીઠિ-મૂઠિ સબકો ખૈચિ બલાય। દોહાઈ છત્તીસ કોટિ દેવતા કી, દોહાઈ લોના ચમારિન કી।”
૨॰ “વજર-બન્દ વજર-બન્દ ટોના-ટમાર, ડીઠિ-નજર। દોહાઈ પીર કરીમ, દોહાઈ પીર અસરફ કી, દોહાઈ પીર અતાફ કી, દોહાઈ પીર પનારુ કી નીયક મૈદ।”
વિધિ- ઉક્ત મન્ત્ર સે ૧૧ બાર ઝારે, તો બાલકોં કો લગી નજર યા ટોના કા દોષ દૂર હોતા હૈ।

૨૪॰ નજર-ટોના ઝારને કા મન્ત્ર
“આકાશ બાઁધો, પાતાલ બાઁધો, બાઁધો આપન કાયા। તીન ડેગ કી પૃથ્વી બાઁધો, ગુરુ જી કી દાયા। જિતના ગુનિયા ગુન ભેજે, ઉતના ગુનિયા ગુન બાંધે। ટોના ટોનમત જાદૂ। દોહાઈ કૌરુ કમચ્છા કે, નોનાઊ ચમાઇન કી। દોહાઈ ઈશ્વર ગૌરા-પાર્વતી કી, ૐ હ્રીં ફટ્ સ્વાહા।”
વિધિ- નમક અભિમન્ત્રિત કર ખિલા દે। પશુઓં કે લિએ વિશેષ ફલ-દાયક હૈ।



૨૫॰ નજર ઉતારને કા મન્ત્ર

“ઓમ નમો આદેશ ગુરુ કા। ગિરહ-બાજ નટની કા જાયા, ચલતી બેર કબૂતર ખાયા, પીવે દારુ, ખાય જો માંસ, રોગ-દોષ કો લાવે ફાઁસ। કહાઁ-કહાઁ સે લાવેગા? ગુદગુદ મેં સુદ્રાવેગા, બોટી-બોટી મેં સે લાવેગા, ચામ-ચામ મેં સે લાવેગા, નૌ નાડ઼ી બહત્તર કોઠા મેં સે લાવેગા, માર-માર બન્દી કર લાવેગા। ન લાવેગા, તો અપની માતા કી સેજ પર પગ રખેગા। મેરી ભક્તિ, ગુરુ કી શક્તિ, ફુરો મન્ત્ર ઈશ્વરી વાચા।”
વિધિઃ- છોટે બચ્ચોં ઔર સુન્દર સ્ત્રિયોં કો નજર લગ જાતી હૈ। ઉક્ત મન્ત્ર પઢ઼કર મોર-પંખ સે ઝાડ઼ દેં, તો નજર દોષ દૂર હો જાતા હૈ।



૨૬॰ નજર-ટોના ઝારને કા મન્ત્ર
“કાલિ દેવિ, કાલિ દેવિ, સેહો દેવિ, કહાઁ ગેલિ, વિજૂવન ખણ્ડ ગેલિ, કિ કરે ગેલિ, કોઇલ કાઠ કાટે ગેલિ। કોઇલ કાઠ કાટિ કિ કરતિ। ફલાના કા ધૈલ ધરાએલ, કૈલ કરાએલ, ભેજલ ભેજાયલ। ડિઠ મુઠ ગુણ-વાન કાટિ કટી પાનિ મસ્ત કરૈ। દોહાઈ ગૌરા પાર્વતિ ક, ઈશ્વર મહાદેવ ક, કામરુ કમખ્યા માઈ ઇતિ સીતા-રામ-લક્ષ્મણ-નરસિંઘનાથ ક।”
વિધિઃ- કિસી કો નજર, ટોના આદિ સંકટ હોને પર ઉક્ત મન્ત્ર કો પઢ઼કર કુશ સે ઝારે।



નોટ :- નજર ઉતારતે સમય, સભી પ્રયોગોં મેં ઐસા બોલના આવશ્યક હૈ કિ “ઇસકો બચ્ચે કી, બૂઢે કી, સ્ત્રી કી, પુરૂષ કી, પશુ-પક્ષી કી, હિન્દૂ યા મુસલમાન કી, ઘર વાલે કી યા બાહર વાલે કી, જિસકી નજર લગી હો, વહ ઇસ બત્તી, નમક, રાઈ, કોયલે આદિ સામાન મેં આ જાએ તથા નજર કા સતાયા બચ્ચા-બૂઢા ઠીક હો જાએ। સામગ્રી આગ યા બત્તી જલા દૂંગી યા જલા દૂંગા।´´