બજરંગ બાણ મનોકામના પૂરી કરવા માટે નો ઉપાય

ભૌતિક મનોકામનાઓં કી પુર્તિ કે લિયે બજરંગ બાણ કા અમોઘ વિલક્ષણ પ્રયોગ
અપને ઇષ્ટ કાર્ય કી સિદ્ધિ કે લિએ મંગલ અથવા શનિવાર કા દિન ચુન લેં। હનુમાનજી કા એક ચિત્ર યા મૂર્તિ જપ કરતે સમય સામને રખ લેં। ઊની અથવા કુશાસન બૈઠને કે લિએ પ્રયોગ કરેં। અનુષ્ઠાન કે લિયે શુદ્ધ સ્થાન તથા શાન્ત વાતાવરણ આવશ્યક હૈ। ઘર મેં યદિ યહ સુલભ ન હો તો કહીં એકાન્ત સ્થાન અથવા એકાન્ત મેં સ્થિત હનુમાનજી કે મન્દિર મેં પ્રયોગ કરેં।

હનુમાન જી કે અનુષ્ઠાન મે અથવા પૂજા આદિ મેં દીપદાન કા વિશેષ મહત્ત્વ હોતા હૈ। પાઁચ અનાજોં (ગેહૂઁ, ચાવલ, મૂઁગ, ઉડ઼દ ઔર કાલે તિલ) કો અનુષ્ઠાન સે પૂર્વ એક-એક મુટ્ઠી પ્રમાણ મેં લેકર શુદ્ધ ગંગાજલ મેં ભિગો દેં। અનુષ્ઠાન વાલે દિન ઇન અનાજોં કો પીસકર ઉનકા દીયા બનાએઁ। બત્તી કે લિએ અપની લમ્બાઈ કે બરાબર કલાવે કા એક તાર લેં અથવા એક કચ્ચે સૂત કો લમ્બાઈ કે બરાબર કાટકર લાલ રંગ મેં રંગ લેં। ઇસ ધાગે કો પાઁચ બાર મોડ઼ લેં। ઇસ પ્રકાર કે ધાગે કી બત્તી કો સુગન્ધિત તિલ કે તેલ મેં ડાલકર પ્રયોગ કરેં। સમસ્ત પૂજા કાલ મેં યહ દિયા જલતા રહના ચાહિએ। હનુમાનજી કે લિયે ગૂગુલ કી ધૂની કી ભી વ્યવસ્થા રખેં।

જપ કે પ્રારમ્ભ મેં યહ સંકલ્પ અવશ્ય લેં કિ આપકા કાર્ય જબ ભી હોગા, હનુમાનજી કે નિમિત્ત નિયમિત કુછ ભી કરતે રહેંગે। અબ શુદ્ધ ઉચ્ચારણ સે હનુમાન જી કી છવિ પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરકે બજરંગ બાણ કા જાપ પ્રારમ્ભ કરેં। “શ્રીરામ–” સે લેકર “–સિદ્ધ કરૈં હનુમાન” તક એક બૈઠક મેં હી ઇસકી એક માલા જપ કરની હૈ।

ગૂગુલ કી સુગન્ધિ દેકર જિસ ઘર મેં બગરંગ બાણ કા નિયમિત પાઠ હોતા હૈ, વહાઁ દુર્ભાગ્ય, દારિદ્રય, ભૂત-પ્રેત કા પ્રકોપ ઔર અસાધ્ય શારીરિક કષ્ટ આ હી નહીં પાતે। સમયાભાવ મેં જો વ્યક્તિ નિત્ય પાઠ કરને મેં અસમર્થ હો, ઉન્હેં કમ સે કમ પ્રત્યેક મંગલવાર કો યહ જપ અવશ્ય કરના ચાહિએ।

બજરંગ બાણ ધ્યાન

શ્રીરામ

અતુલિત બલધામં હેમશૈલાભદેહં।
દનુજ વન કૃશાનું, જ્ઞાનિનામગ્રગણ્યમ્।।
સકલગુણનિધાનં વાનરાણામધીશં।
રઘુપતિ પ્રિયભક્તં વાતજાતં નમામિ।।

દોહા
નિશ્ચય પ્રેમ પ્રતીતિ તે, વિનય કરૈં સનમાન।
તેહિ કે કારજ સકલ શુભ, સિદ્ધ કરૈં હનુમાન।।

ચૌપાઈ

જય હનુમન્ત સન્ત હિતકારી। સુનિ લીજૈ પ્રભુ અરજ હમારી।।
જન કે કાજ વિલમ્બ ન કીજૈ। આતુર દૌરિ મહા સુખ દીજૈ।।
જૈસે કૂદિ સિન્ધુ વહિ પારા। સુરસા બદન પૈઠિ વિસ્તારા।।
આગે જાય લંકિની રોકા। મારેહુ લાત ગઈ સુર લોકા।।
જાય વિભીષણ કો સુખ દીન્હા। સીતા નિરખિ પરમ પદ લીન્હા।।
બાગ ઉજારિ સિન્ધુ મંહ બોરા। અતિ આતુર યમ કાતર તોરા।।
અક્ષય કુમાર કો મારિ સંહારા। લૂમ લપેટિ લંક કો જારા।।
લાહ સમાન લંક જરિ ગઈ। જૈ જૈ ધુનિ સુર પુર મેં ભઈ।।
અબ વિલંબ કેહિ કારણ સ્વામી। કૃપા કરહુ પ્રભુ અન્તર્યામી।।
જય જય લક્ષ્મણ પ્રાણ કે દાતા। આતુર હોઈ દુખ કરહુ નિપાતા।।
જૈ ગિરધર જૈ જૈ સુખ સાગર। સુર સમૂહ સમરથ ભટ નાગર।।
ૐ હનુ-હનુ-હનુ હનુમંત હઠીલે। વૈરહિં મારૂ બજ્ર સમ કીલૈ।।
ગદા બજ્ર તૈ બૈરિહીં મારૌ। મહારાજ નિજ દાસ ઉબારોં।।
સુનિ હંકાર હુંકાર દૈ ધાવો। બજ્ર ગદા હનિ વિલમ્બ ન લાવો।।
ૐ હ્રીં હ્રીં હ્રીં હનુમંત કપીસા। ૐ હુઁ હુઁ હુઁ હનુ અરિ ઉર શીસા।।
સત્ય હોહુ હરિ સત્ય પાય કૈ। રામ દુત ધરૂ મારૂ ધાઈ કૈ।।
જૈ હનુમન્ત અનન્ત અગાધા। દુઃખ પાવત જન કેહિ અપરાધા।।
પૂજા જપ તપ નેમ અચારા। નહિં જાનત હૈ દાસ તુમ્હારા।।
વન ઉપવન જલ-થલ ગૃહ માહીં। તુમ્હરે બલ હમ ડરપત નાહીં।।
પાઁય પરૌં કર જોરિ મનાવૌં। અપને કાજ લાગિ ગુણ ગાવૌં।।
જૈ અંજની કુમાર બલવન્તા। શંકર સ્વયં વીર હનુમંતા।।
બદન કરાલ દનુજ કુલ ઘાલક। ભૂત પિશાચ પ્રેત ઉર શાલક।।
ભૂત પ્રેત પિશાચ નિશાચર। અગ્નિ બૈતાલ વીર મારી મર।।
ઇન્હહિં મારૂ, તોંહિ શમથ રામકી। રાખુ નાથ મર્યાદ નામ કી।।
જનક સુતા પતિ દાસ કહાઓ। તાકી શપથ વિલમ્બ ન લાઓ।।
જય જય જય ધ્વનિ હોત અકાશા। સુમિરત હોત સુસહ દુઃખ નાશા।।
ઉઠુ-ઉઠુ ચલ તોહિ રામ દુહાઈ। પાઁય પરૌં કર જોરિ મનાઈ।।
ૐ ચં ચં ચં ચં ચપલ ચલન્તા। ૐ હનુ હનુ હનુ હનુ હનુ હનુમંતા।।
ૐ હં હં હાંક દેત કપિ ચંચલ। ૐ સં સં સહમિ પરાને ખલ દલ।।
અપને જન કો કસ ન ઉબારૌ। સુમિરત હોત આનન્દ હમારૌ।।
તાતે વિનતી કરૌં પુકારી। હરહુ સકલ દુઃખ વિપતિ હમારી।।
ઐસૌ બલ પ્રભાવ પ્રભુ તોરા। કસ ન હરહુ દુઃખ સંકટ મોરા।।
હે બજરંગ, બાણ સમ ધાવૌ। મેટિ સકલ દુઃખ દરસ દિખાવૌ।।
હે કપિરાજ કાજ કબ ઐહૌ। અવસર ચૂકિ અન્ત પછતૈહૌ।।
જન કી લાજ જાત ઐહિ બારા। ધાવહુ હે કપિ પવન કુમારા।।
જયતિ જયતિ જૈ જૈ હનુમાના। જયતિ જયતિ ગુણ જ્ઞાન નિધાના।।
જયતિ જયતિ જૈ જૈ કપિરાઈ। જયતિ જયતિ જૈ જૈ સુખદાઈ।।
જયતિ જયતિ જૈ રામ પિયારે। જયતિ જયતિ જૈ સિયા દુલારે।।
જયતિ જયતિ મુદ મંગલદાતા। જયતિ જયતિ ત્રિભુવન વિખ્યાતા।।
ઐહિ પ્રકાર ગાવત ગુણ શેષા। પાવત પાર નહીં લવલેષા।।
રામ રૂપ સર્વત્ર સમાના। દેખત રહત સદા હર્ષાના।।
વિધિ શારદા સહિત દિનરાતી। ગાવત કપિ કે ગુન બહુ ભાઁતિ।।
તુમ સમ નહીં જગત બલવાના। કરિ વિચાર દેખઉં વિધિ નાના।।
યહ જિય જાનિ શરણ તબ આઈ। તાતે વિનય કરૌં ચિત લાઈ।।
સુનિ કપિ આરત વચન હમારે। મેટહુ સકલ દુઃખ ભ્રમ ભારે।।
એહિ પ્રકાર વિનતી કપિ કેરી। જો જન કરૈ લહૈ સુખ ઢેરી।।
યાકે પઢત વીર હનુમાના। ધાવત બાણ તુલ્ય બનવાના।।।
મેટત આએ દુઃખ ક્ષણ માહિં। દૈ દર્શન રઘુપતિ ઢિગ જાહીં।।
પાઠ કરૈ બજરંગ બાણ કી। હનુમત રક્ષા કરૈ પ્રાણ કી।।
ડીઠ, મૂઠ, ટોનાદિક નાસૈ। પરકૃત યંત્ર મંત્ર નહીં ત્રાસે।।
ભૈરવાદિ સુર કરૈ મિતાઈ। આયુસ માનિ કરૈ સેવકાઈ।।
પ્રણ કર પાઠ કરેં મન લાઈ। અલ્પ-મૃત્યુ ગ્રહ દોષ નસાઈ।।
આવૃત ગ્યારહ પ્રતિદિન જાપૈ। તાકી છાઁહ કાલ નહિં ચાપૈ।।
દૈ ગૂગુલ કી ધૂપ હમેશા। કરૈ પાઠ તન મિટૈ કલેષા।।
યહ બજરંગ બાણ જેહિ મારે। તાહિ કહૌ ફિર કૌન ઉબારે।।
શત્રુ સમૂહ મિટૈ સબ આપૈ। દેખત તાહિ સુરાસુર કાઁપૈ।।
તેજ પ્રતાપ બુદ્ધિ અધિકાઈ। રહૈ સદા કપિરાજ સહાઈ।।

દોહા

પ્રેમ પ્રતીતિહિં કપિ ભજૈ। સદા ધરૈં ઉર ધ્યાન।।
તેહિ કે કારજ તુરત હી, સિદ્ધ કરૈં હનુમાન।।